هاب و سوییچ

هاب نیز دستگاهی است که از آن برای اتصال سایر دستگاه‎های موجود در شبکه به یک دیگر استفاده می‎شود. این یک دستگاه ساده است که بدون هیچ‎گونه مدیریتی ترافیک ورودی را منتشر می‎کند. این دستگاه هیچ اطلاعاتی را از ترافیکی که از طریق آن جریان دارد جمع آوری نمی‎کند، به همین دلیل چیزی در مورد منبع یا مقصد این ترافیک نمی‎داند. در یک هاب، ترافیک وارد شده به یک پورت از تمام پورت‎های دیگر خارج می‎شود. از آنجا که هاب‎ها این ترافیک را به تمام دستگاه‎های متصل شده به پورت‎هایش بازمی‎گرداند، ممکن است ترافیک غیرضروری به دستگاه‎های موجود در شبکه ارسال شود. دستگاه‎ها خودشان باید به وسیله بررسی اطلاعات آدرس موجود در هر بسته تشخیص دهند که آیا یک بسته برای آنها ارسال شده است یا خیر. این فرآيند تکراری می‎تواند در یک شبکه بزرگ با حجم زیادی از جریان ترافیک مشکل ساز شود. از هاب می‎توان در شبکه‎های کوچک که این فرآيند تکرار قابل کنترل است استفاده کرد.

سویچ‎ها بخش مهمی‎ از شبکه‎های محلی اترنت مدرن هستند. در حالی که شبکه‎های محلی کوچک (دفاتر کوچک یا خانگی) از یک سویچ استفاده می‎کنند. شبکه‎های محلی بزرگ از چند سویچ مدیریت شده تشکیل می‎شوند. سویچ‎های مدیریت شده برای دستکاری و تغییر نحوه کارکرد یک سویچ راهکارهایی از قبیل رابط‎های خط فرمان را فراهم می‎کنند. سویچ‎هایی که در لايه دیتا لینک کار می‎کنند به دستگاه‎هایی که به پورت‎های آن متصل شده‎اند اجازه می‎دهد تا با ایجاد دامنه‎های برخورد جداگانه برای هر پورت بدون هیچ‎گونه تداخلی ارتباط برقرار کنند. برای مثال، چهار کامپیوتر را در نظر بگیرید (C1, C2, C3 و C4) که با استفاده از یک سویچ 4 پورت به شبکه متصل شده‎اند. C1 و C2 می‎توانند با یک دیگر ارتباط برقرار کنند، در حالی که C3 و C4 نیز بدون هیچ‎گونه تداخلی در ارتباط با یک دیگر هستند. همچنین سویچ‎ها می‎توانند به طور همزمان در چند لایه (مثل data link, network یا transport) کار کنند. به این نوع از سویچ‎ها، سویچ‎های چند لایه یا multilayer switch گفته می‎شود